W dobie poszukiwania odnawialnych źródeł energii oraz taniej energii elektrycznej, warto przyjrzeć się technologiom takim jak gaz drzewny. Wytwarzany w procesie gazyfikacji drewna, był szeroko stosowany w przeszłości, zwłaszcza podczas II Wojny Światowej. Dziś, w kontekście rozwoju gazyfikatorów i rozwiązań takich jak miniOpec+, pojawia się pytanie: czy gaz drzewny może odzyskać znaczenie jako ekologiczne paliwo?
W tym artykule przyjrzymy się:
Czym jest gaz drzewny i jak powstaje?
Jak działa gazyfikator?
Historyczne i współczesne zastosowania gazu drzewnego
Czy gazyfikacja biomasy ma przyszłość w Polsce?
Perspektywy rozwoju denazyfikatora miniOpec+
Gaz drzewny, zwany również syngazem (gazem syntezowym), powstaje w procesie zgazowania biomasy, głównie drewna. Jego skład obejmuje:
Wodór (H₂) – palny składnik energetyczny
Tlenek węgla (CO) – główny nośnik energii
Metan (CH₄) – zwiększa wartość opałową
Azot (N₂) – niepalny, stanowi ok. 50% objętości
Dwutlenek węgla (CO₂) – produkt uboczny
W przeciwieństwie do gazu ziemnego, gdzie dominuje metan (90%), gaz drzewny ma niższą wartość opałową, ale za to jest odnawialny i neutralny pod względem emisji CO₂.
Proces zgazowania zachodzi w specjalnym urządzeniu – gazyfikatorze. Drewno jest podgrzewane w ograniczonej ilości tlenu, co prowadzi do jego termicznego rozkładu. Powstały gaz może być wykorzystywany do:
Zasilania silników spalinowych (np. w generatorach prądu)
Ogrzewania budynków
Produkcji energii elektrycznej oraz cieplnej(odzysk z chłodzenia urządzenia)
Nowoczesne gazyfikatory takie jak system miniOpec+ pozwalają na efektywne przetwarzanie biomasy w małych gospodarstwach i przedsiębiorstwach
W czasie wojny, gdy dostęp do ropy był ograniczony, wiele pojazdów (w tym samochody i ciągniki) było przystosowanych do zasilania gazem drzewnym. W Europie i Azji działały tysiące gazyfikatorów, a technologia ta była postrzegana jako ratunek przed kryzysem paliwowym.
Niska wartość opałowa – gaz ziemny i ropa są bardziej wydajne
Problemy z magazynowaniem – najlepiej jeżeli gaz drzewny jest wytwarzany i zużywany na bieżąco
Brak odpowiedniej automatyki i układów elektronicznych zaraz po wojnie
Mimo to, w wielu regionach np. w Skandynawii, Austri, Niemczech oraz Włoszech nadal stosuje się małe oraz duże instalacje gazyfikacyjne do produkcji energii z odpadów drzewnych.
W Polsce, gdzie biomasa drzewna jest łatwo dostępna (np. odpady z tartaków), gazyfikatory mogą znaleźć zastosowanie w:
Przedsiębiorstwach – potrzeba dostępu do taniej energii elektrycznej dla energochłonnych procesów
Gospodarstwach rolnych – do zasilania agregatów prądotwórczych
Ciepłowniach lokalnych – jako uzupełnienie OZE(np.fotowoltaika)
Przemyśle drzewnym – utylizacja odpadów z produkcji (np. przy produkcji mebli)
Systemy takie jak miniOpec+ mogą być również wykorzystane do zasilania domów off-grid. To rozwiązanie dla:
Domów jednorodzinnych – zławsza kiedy domy są używane sezonowo w dużej odległości od sieci energetycznej
Leśniczówek i gospodarstw ekologicznych – niezależność energetyczna,
Turystyki – zasilanie kempingów w lesie
Odnawialne źródło energii – drewno jest surowcem odnawialnym, które jest tanie i łatwo dostępne
Utylizacja odpadów drzewnych – jest to sposób na ekologiczną utylizację odpadu drzewnego z możliwością sprzedaży energii
Energia na żądanie – niezelażnie od pory roku lub dnia, może współpracować z innymi instalacjami OZE takimi jak fotowoltaika
Gaz drzewny to bardzo atrakcyjna alternatywa dla tradycyjnych paliw, szczególnie w małych i średnich instalacjach. Biorąc pod uwagę rosnące koszty energii atrakcyjność tego rozwiązania bydzie wzrastać. Choć technologia ta nie zastąpi gazu ziemnego, ropy czy węgla, może być uzupełnieniem miksu energetycznego, zwłaszcza w krajach i regionach bogatych w biomasę.
Czy widzisz przyszłość dla gazu drzewnego w Polsce? Daj znać w komentarzu!